JOHANNES I

I.

JOHANNES I.

Andega vensis, Calabriae Dux fil. Renati, Neap.

Regis pietate et prudentiâ illustria. Praefectus provinciae, Genuae, dein Catalauniae, Obiit A. C. 1470 Ex Maria Borbonia, pater Ioh. II. Calabriae et Lotharingiae Ducis qui in Catalaunia similiter Obiit, Bouch. Hist. Prov. l. 9.

II.

JOHANNES I.

Armoricae dux cogn. Rufus, post Patrem Petrum, dictum Mauclerum, A. C. 1250. Proceres rebelles coêrcuit, cum Clero aliquid litis habuit, comes Lud. IX. in Africam, inde reversus Iustitiam coluit. Obiit A. C. 1286. Aet. 69. Ex Blanca, filia Theobaldi Navarrae Regis natus ei.

III.

JOHANNES I.

Arragoniae Rex successit Petro IV. Patrio Ob infitmitatem, suis tontemptui, seditionibus turbisqueve agitatus est, sub regui initium. Obiit A. C. 1395. Aet. 44. Regni 9. mens. 5. Successit frater Martivus, exclusio Matthaeo Com. Fuxio, qui Iohannam filiam eius duxerat. Mariano l. 19. Sutita Ind. l. 3.

IV.

JOHANNES I.

Hollandiae Com., successit patri Florentio V. Frisiâ Occid. maxima ex parte subactâ, Obiit improlis, A. C. 1300.

V.

JOHANNES I.

Legionis et Castellae Rex patris Henr. II. suctessor, A. C. 1379. Aet. 21. Ex Eleonora Arragonia, pater Henr. III. successoris, et Ferd. Arragon. Regis Litem curu Anglis, qui ob Constantiam, filiam Petri, Ioh. Lancastriae Duci nuptam, ius in regnum eius, armis, Ferd. Lusitaniae Regi iuncti, petsequebantur, composuit. Uxore orbatus, Beatricem Lusitanicam duxit A. C. 1383. eâ lege, ut lieri hinc orti Ferd. succederent. Sed Ferd. Mortuo, frater eius nothus Ioh. a subditis surrogatus est, contra quem Ioh. praelio infelix, postea equi lapsu, an in decursione equestri? die Dominicâ institutâ, an in venatione? Obiit A. C. 1390. Regni 11. Roderic. Sanctius, Hist. Part. 4. Mariana, l. 18. Garibay l. 25.

VI.

JOHANNES I.

Lusitaniae Rex fil. nothus Petri Iusti, ex Theresia Laurentia, Ferd. Fratri A. C. 1383. surrogatus est, exclusâ huius filiâ, Ioh. I. Castell. Regis uxore. Hinc bellum, sed Castellani praelio celebri ad Aliubarotam caesi, A. C. 1385. Postea, bello in Africam translato, Barbaros aliquot urbibus exuit, ductâ Philippâ, filiâ Ioh. Gandavensis Lancastriae Ducis Pater ex ea egregiae et numerosae prolis. Obiit. A. C. 1433. Aet. 76 Eduardus fil. successit. Ab eius notho Alphonso, Duces Bragantiae orti, qui hodie regnant. Mariana l. 18. c. 21. Vasconcell. de Reg. Lus. Nonius, Geneal. Reg. Lusit. Turquetus, etc.

VII.

JOHANNES I.

Patr. Antiochen. discip. Theodori Mopsvestii,

Theodoro successit, A. C. 427. In Nestorianismum prolapsus, edodem Theodoretum Cyrum pertraxit, quem Cyrillo opposuit. In Nestorii gratiam, non accessit ad Conc. Oecum. Ephesinum, 15. dies exspectatus, nisi 5. die post illum iam condemnatum: Tum domi suae conciliabulo 30. Epp. qui omnes aut ob crimma depositi, aut ob haeresin pulisi, habito, Cyrillum et Muemonem Ephes. condemavit, excommunicatis reliqus Episcopis Conc. a quo citatus, et cum non compateret, anathemate ictus est. Nec omittendum, in praefato Conciliabulo, Pelaginaos Epp. restitutos, et conclusum esse: Animam Adami non propter offensam mortuam esse, nec originis peccatum a Patre ad filium propagari. Quae conclusio inter legitima decreta Cone. Ephes. irrepsit, donec id Greg. Mag, observâsset. Imerim Ioh. Theodosio Iun. per literas imposuit, et lite Cyrillo motâ, diu Eccl. pacem turbavit. Tandem ad frugem rediens, A. C. 432. cum Cyrillo pacem iniit, Nestorioque condemnato, Conc. subscripsit. Obiit A. C. 440. Sucdessit nepos eius domus. Acta Conc. Eph. Nicephorus, Theodoretus etc.

VIII.

JOHANNES I.

Patr. CP. Vide Ioh. Chrysostomus.

IX.

JOHANNES I.

Patr. Hierosolymitan. post Beniaminum, A. C. 123. quo tempore in Eccl. gravissima passa est. Euseb. in Chron.

X.

JOHANNES I.

Sueciae Rex Suercheri Regis fil. Erico X. successit. A. C. 1220. Pius et felix, sed brevis regni. Obiit A. c. 1223. Martin. Zeillerus, in nova Deser. Sueciae.

XI.

JOHANNES I.

Tuscus, post Hormisdam, Papa A. c. 523. a Theodorico, Ital. Rege Ariano, ad Iustinum Imp. in Arianos admodum severum, missus: redux in carcere, Obiit, Ravennae, A. C. 526. Marcellin. in Chron. Hist. Misc. l. 15. Anastas. in Ioh. I. Greg. Mag. l. 3. Dial. c. 2. Ei successit Felix III.

XII.

JOHANNES I.

cogn. Talaida, Patr. Eccl. Alexandrinae, ab Orthodoxis surroegatus est Timotheo Solofaciolo, A. C. 482. Ab Acaio apud Zenonem variorum criminum, praeter meritum, accusatus, pulsus, et Petrus Mongus haereticus ei substitutus est. Hinc in Italiam veniens, Nolae Ep. a Felice III. creatus, ibi Obiit. Baron. A. C. 482. et seqq.

XIII.

JOHANNES I.

dictus Balliolus, Socotiae Rex e Normannia oriundus, post Alex. III. improlis Mortem, regnum occupavit, hinc diuturno bello cum Roberto brussio collisus. Qui ambo, per matres, ex Scotorum Regum sanguine, cum Eduardum II. tandem arbitrum litis elegissent, hic pro Ioh. sententiam tulit: An quia propior, an quia se ei vasallum forte pollicirus est? Mox tamen eundem bello aggressus, cepit: qui ut liberatetur, ad conditiones Rege indignas cum descendisset, a Scotis reiectus, Obiit in Gallia A. C. 1303. Leslaeus et Buchan. Hist. Scot.

XIV.

JOHANNES I.

fil. Alberti II. patris in El. Braudeburgico successor, A. C. 1221. Francofurtum ad Viadrum ampliavit, multamqueve e triplici coniugio prolem suscepit.

XV.

JOHANNES I.

fil. Steph. geniti Frid. Simmerensem Principatum nacti, a pacis studio commendatur. Eo genitus.

XVI.

JOHANNES I.

fil. secundus Alberti I. qui Saxonici in hac familia rami auctor fuit, A. C. 1260. Mortui, Alberti II. El. Saxonici frater, Lawenburgicam lineam orsus est: quae Electoralem dignitatem non semel adversus aguatos sibi bindicâsse legitur. Eo nati

XVII.

JOHANNES I.

secundo genitus fil. wolfgangi Ducis Bipontini, patri A. C. 1570. successit, studiorum, Historicorum cumprimis et Genealeg. cultor egregius. Ad Reformatos accedens, Catechismo Heldelbergensi suâ manu praefationem adseripsit, ad colloquium Neoburgicum, Beutherum et Heramerum misit: Obiit A. C. 1604. Ab uxore eius Magdalena Clivia praetensio in Duc. Cliviac. et Inliac.

XVIII.

JOHANNES I

fil. Henr. III. (cuius avus Henr. I. Henr. Nassovio, et Adelheidâ Arembergensi genitus, novae Beylsteniae stirpi nomen et originem dedit) ex. Maria Rauderodia: uxorem primo habuit Agnetem Gemensem, sed sterilem; pater dein ex altera, Comite Isenburgica, factus Henr. IV. quo et Evâ Com. Senaei filiâ, natus